Newyork nagaram

Niyuyaark Nagaram uRangum naeram thanimai adarnthathu
Paniyum Padarnthathu
Kappal iRangiyae kaaRRum karaiyil nadanthathu
Naancu kaNNaadi suvarkaLuKkuLLae naanum mezukuvarththiyum
Thanimai thanimaiyo Kodumai kodumaiyo

Paechchellaam thaalattu poala ennai uranga vaikka nee illai
thinamum oru muththam thanthu kaalai kaapi kodukka nee illai
vizhiyil vizhum thuusi thannai naavaal edukka nee ingu illai
manathilezum kuzappam thannai theerka nee inge illai
Naan inge neeyum angae
intha thanimaiyil nimishangaL varushamaanathaenoa

Vaan ingae Neelam angae
intha uvamaikku iruvarum viLakkamaanathaenoa

NaatkuRippil nuuRu thadavai unthan peyarai ezhuthum en paenaa
ezhuthiyathum eRumbu moikka peyarum aanathenna thaenaa
Jil endru boomi irunthum intha tharunaththil kuLir kaalam Koadai aanathaenoa
Vaa anbe neeyum vanthaal senthazal kooda panikkatti poala maaRumae !
....................
நியுயார்க் நகரம் உறங்கும் நேரம் தனிமை அடர்ந்தது
பனியும் படர்ந்தது
கப்பல் இறங்கியே காற்றும் கரையில் நடந்தது
நான்கு கண்ணாடி சுவர்களுக்குள்ளே நானும் மெழுகுவர்த்தியும்
தனிமை தனிமையோ கொடுமை கொடுமையோ

பேச்செல்லாம் தாலட்டு போல என்னை உரங்க வைக்க நீ இல்லை
தினமும் ஒரு முத்தம் தந்து காலை காபி கொடுக்க நீ இல்லை
விழியில் விழும் தூசி தன்னை நாவால் எடுக்க நீ இங்கு இல்லை
மனதிலெழும் குழப்பம் தன்னை தீர்க நீ இங்கெ இல்லை
நான் இங்கெ நீயும் அங்கே
இந்த தனிமையில் நிமிஷங்கள் வருஷமானதேனோ

வான் இங்கே நீலம் அங்கே
இந்த உவமைக்கு இருவரும் விளக்கமானதேனோ

நாட்குறிப்பில் நூறு தடவை உந்தன் பெயரை எழுதும் என் பேனா
எழுதியதும் எறும்பு மொய்க்க பெயரும் ஆனதென்ன தேனா
ஜில் என்று பூமி இருந்தும் இந்த தருனத்தில் குளிர் காலம் கோடை ஆனதேனோ
வா அன்பே நீயும் வந்தால் செந்தழல் கூட பனிக்கட்டி போல மாறுமே